ว่านเลือด (ภาคกลาง) หัวละมานนั่งแท่น(ประจวบคีรีขัน)

EUPHORBIACEAE

ไม้พุ่มสูงถึง 2.5 ม. ผิวเกลี้ยง ลำต้นพองที่โคน หูใบแตกแขนง ยาวถึง 5 มม. ใบ รูปไข่กว้าง ถึงรูป ไข่กลับ ก้านใบยาว 10-20 ซม. ติดแผ่นใบแบบก้นปิด ขอบใบเว้า 3-5 แฉก ดอกแยกเพศ ออกเป็นช่อกึ่งช่อเชิงหลั่น ยาวถึง 26 ซม. แกนช่อดอกยาวถึง 20 ซม. มีใบประดับรูปสามเหลี่ยม ยาว 2 มม. ดอกเพศผู้ กลีบเลี้ยงรูปไข่กว้าง ยาว 0.6 มม. กลีบดอก รูปไข่กว้าง กว้าง 2 ยาว 5-6 มม. จานรองดอกรูปโถ เกสรเพศผู้ ยาว 6-8.5 มม. ก้านชูเกสรเชื่อมกันที่โคน ดอกเพศเมีย กลีบเลี้ยงรูปรี ยาว 2 มม. กลีบดอกยาว 6-7 มม. ผล รูปรี มีลักษณะสามพู เส้นผ่านศูนย์กลาง 1.5 ซม. ปลายมน แตกทั้งแนวตั้งและแนวนอน เมล็ด รูปรี กว้าง 6 ยาว 1.2 มม.

เป็นพืชที่มีถิ่นกำเนิดจากอเมริกากลาง พืชปลูกพบตั้งแต่ระดับน้ำทะเล ถึงระดับ 800 ม. จากระดับน้ำทะเล

ยาพื้นบ้านล้านนา ใช้น้ำยาง ทา รักษาแผลมีดบาด ห้ามเลือด ยาพื้นบ้านใช้น้ำยาง ทารักษาฝี เมล็ดมีสารกลุ่ม phorbol esters ที่เป็นพิษ เช่นเดียวกับสบู่ดำ สารสกัดเมล็ดด้วยปิโตรเลียมอีเทอร์ มีฤทธิ์ต้านเชื้อราได้ดี(5 :134)

หนังสือพรรณไม้เมืองไทย พืชสมุนไพร1

-